ارزیابی برون داد علمی اعضای هیئت علمی دانشگاه قم و دانشگاه اراک بر اساس شاخص هرش(hirsh)

مقدمه یکی از جدیدترین روش های ارزیابی برون داد علمی محققان و مراکز تحقیقاتی استفاده از شاخص هرش می باشد. از مهم ترین مزایای این شاخص نسبت به دیگر شاخص های علم سنجی سنجش هم زمان کمیت و کیفیت برون دادهای علمی است. لذا در این پژوهش میزان شاخص ذکر شده برای اعضای هیئت علمی دانشگاه قم و دانشگاه اراک محاسبه و مورد بررسی قرار گرفت. روش بررسی:پژوهش حاضر از نوع کاربردی به روش توصیفی است. جامعه مورد پژوهش شامل 192 نفر از اعضای هیئت علمی دانشگاه قم و 164 نفر از اعضای هیئت علمی دانشگاه اراک می باشند. داده های اصلی پژوهش شامل تعداد مقالات و تعداد استنادات به هر مقاله که از طریق جستجو در نمایه نامه های استنادی تحت وب، web of science و scopus جمع آوری شدند. سپس برای تعیین توزیع فراوانی شاخص هرش بدست آمده با مشخصات فردی، و نیز به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss استفاده شد. یافته ها: در دو پایگاه استنادی، محدوده ی شاخص هرش برای هر دو دانشگاه، بین 0 تا 5 محاسبه شده است و بالاترین شاخص هرش در پایگاه نمایه استنادی علوم 16 و در پایگاه استنادی اسکوپوس 18 محاسبه گردید که متعلق به یکی از دانشیاران دانشگاه اراک است. نتیجه گیری: اعضای هیئت علمی دانشگاه قم و دانشگاه اراک از نظر شاخص هرش کسب شده با توجه به تعریف شاخص هرش در سطح بسیار ضعیفی قرار دارند و اکثر آنان تعداد کل مقالات و تعداد کل استناداتشان نیز در سطح پایینی قرار دارد(احتمالا به دلیل جوان بودن یا به دلیل داشتن رتبه پایین علمی). به نظر می رسد که شاخص هرش حتی در زمینه های موضوعی مشابه نیز تحت تاثیر مولفه هایی همانند کشور محل سکونت، امکانات موجود، بودجه تحقیقاتی، تعداد محققان شاغل و زبان است. کلیدواژه ها: اعضای هیئت علمی، شاخص هرش، دانشگاه قم، دانشگاه اراک